Βαδίζουμε για να φύγουμε από την λαϊκή, κάποιος συμπολίτης μας που γνωρίζει την Μερόπη την φωνάζει: Κυρία Κατσάνου, κυρία Κατσάνου...
Όπως γυρίζει, είναι η ευκαιρία για μιά μη στημένη φωτογραφία.
Ενώ η ώρα είναι 13:15. Δεξιά είναι οι πάγκοι με τα απούλητα ψάρια...
Οι καιροί είναι πολύ δύσκολοι. Πελάτες υπήρχαν. Γεμάτα καρότσια ελάχιστα! Και πίσω από τους πάγκους, οι μικροπωλητές προσπαθούν να διατηρήσουν το κουράγιο τους. Το ίδιο κουράγιο χρειάζονται και όσοι θα ήθελαν να αδειάσουν τον πάγκο για να πάνε ένα ψαράκι στα παιδιά τους, αλλά δεν μπορούν και προσπερνούν...
Ευχαριστούμε όλους αυτούς που μας υποδέχτηκαν με χαμόγελα.
Ευχαριστούμε και όλους αυτούς που συζήτησαν μαζί μας.
ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ ΠΙΟ ΔΥΝΑΤΑ, ΠΙΟ ΑΠΟΦΑΣΙΣΤΙΚΑ.
ΕΠΙΔΙΩΚΟΥΜΕ ΝΑ ΑΛΛΑΞΟΥΜΕ ΟΣΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΜΠΟΡΟΥΜΕ.
ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΛΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου